مشاوره روانشناسي

عوامل محيطي ، آسيب مغزي ، ديابت ، محروميت از خواب ، افسردگي و ديگر عوامل خارجي نيز با افزايش آسيب‌پذيري در برابر Alzheimer's ارتباط داشته‌اند . ما مي‌خواهيم درك كنيم كه چگونه تفاوت‌هاي دروني با اين تاثيرات بيروني تعامل دارند ."در مقاله او ، Alonso شامل مجموعه‌اي از نمودارهاي " قفل كننده رنگي " است كه به طور بصري انواع واكنش‌ها را نشان مي‌دهد كه به عنوان پارامترهاي محرك خارجي ، مانند فراواني و دامنه آن ، تغيير مي‌كنند .آلونسو مي‌گويد : " رنگ‌هاي مختلف نشان مي‌دهند كه چگونه فركانس واكنش تغيير كرده‌است .

"آلونسو كه براي اولين بار شروع به مطالعه نوسانات غير خطي نورون‌ها در آزمايشگاه سيستم‌هاي Dynamical در دانشگاه بوينوس آيرس كرد معتقد است كه مدل او مي‌تواند به ديگر عصب شناسان محاسباتي كمك كند كه بر روي مدل‌هاي خودشان كار مي‌كنند .آلونسو مي‌گويد : " من اميدوارم كه اين روش براي استخراج پارامترهاي مدارات عصبي مانند connectivities مفيد باشد ، بنابراين يك نوسان ورودي مي‌تواند براي دانشمندان در بررسي ساير سيستم‌هاي بيولوژيكي مفيد باشد كه پاسخ‌هاي ديناميكي قابل قياس را نشان مي‌دهند .پروژه تحقيقاتي بعدي بررسي ويژگي‌هاي سيستم‌هايي خواهد بود كه داراي چندين مدار عصبي با اين خواص متصل به هم هستند .وانگ گفت كه تصوير برداري از شركت كنندگان در حين استراحت در اين دستگاه‌ها تفاوت چشمگيري را بين اين دو گروه نشان داد . كودكاني كه ASD دارند الگوي جريان خون افزايش‌يافته و يا فوق - را نشان مي‌دهند كه با افزايش متابوليسم اكسيژن در مناطق جلويي مغز مرتبط هستند كه در هدايت تعاملات اجتماعي مهم هستند . اين به اين دليل مهم است كه چون مغز رشد مي‌كند، جريان خون به طور كلي كاهش مي‌يابد . وانگ گفت كه اين نشانه‌هاي ادامه hyper در ASD نشان مي‌دهند كه تاخير در اين مناطق مغز پيشين مرتبط با شناخت اجتماعي - احساسي را به تاخير مي‌اندازد .محققان مي‌گويند كه اين امر با يافته‌هاي مربوط به MRI ساختاري مربوط به اندازه مغز بزرگ و زياد بودن نورون‌ها در ASD با توجه به اين واقعيت كه سيناپس‌ها نورون‌ها به اندازه كافي " هرس " نشده اند ، سازگار است . بسياري از سيناپس‌ها فعال در حين نياز به جريان خون اضافي ، تشخيص را مهار مي‌كنند .همچنين اين تيم تحقيقاتي ، اتصال دامنه طولاني‌مدت بين گره‌هاي شبكه مد پيش‌فرض قرار گرفته در جلويي و عقب مغز در افراد مبتلا به ASD را در مقايسه با مغزهاي معمولي كشف كرد . jann گفت كه اين از دست دادن اتصال به اين معني است كه اطلاعات نمي‌تواند به همان اندازه كه بايد بين بخش‌هاي دوردست مغز جريان داشته باشد ، كه ممكن است به توضيح اختلال در پاسخگويي اجتماعي كمك كند .jann گفت : " معماري مغز يك الگوي سيم‌كشي كارآمد هزينه را دنبال مي‌كند كه عملكرد را با حداقل مصرف انرژي به حداكثر مي‌رساند .به سمت جلو ، تيم به مطالعه رابطه بين اتصال شبكه و متابوليسم افراد مبتلا به ASD ادامه مي‌دهد و كار خود را به ديگر شبكه‌هاي مغزي مرتبط تعميم مي‌دهد . آن‌ها همچنين به دنبال تعريف گستره تنوع در اين عوامل در جمعيت عمومي هستند .اعتقاد بر اين است كه يكي از علل CTE اثرات جانبي - است ، نوع ضربه‌هاي عادي كه ورزش‌كاران به طور معمول در مسير بازي قرار مي‌گيرند ، بيماري CTE يك شرط است كه تشخيص داده مي‌شود ، doesn't علائم مشخصي دارند و بايد درمان شوند ."او اضافه مي‌كند : بنابراين دستورالعمل‌هاي پس از ضربه مغزي هر كاري را در مورد CTE انجام مي‌دهند . چند بازيكن ديگر نيز به همين شكل تحت‌تاثير قرار مي‌گيرند .

منبع

plausibility زيستيلينچ ، parter و Musco چندين تغيير را در اين طراحي انجام دادند تا آن را از لحاظ بيولوژيكي plausible كنند . در يك شبكه عصبي مصنوعي ، مقادير اوزان روي اتصالات معمولا ً مثبت بوده و يا مي‌توانند مثبت يا منفي باشند . اما در مغز ، برخي نورون‌ها به نظر مي‌رسد كه يك نقش كاملا ً بازدارنده را بازي مي‌كنند و از ديگر نورون‌ها جلوگيري مي‌كنند . پژوهشگران MIT اين نورون‌ها را به عنوان گره‌هايي مدل كرده‌اند كه ارتباطات آن‌ها تنها داراي وزن‌هاي منفي است .

بسياري از كاربردهاي هوش مصنوعي از شبكه‌هاي " جلو " استفاده مي‌كنند كه در آن سيگنال‌ها تنها از يك جهت از شبكه عبور مي‌كنند كه از لايه اول كه داده‌هاي ورودي را دريافت مي‌كند تا آخرين لايه ، كه نتيجه يك محاسبه را فراهم مي‌كند . اما ارتباطات در مغز بسيار پيچيده‌تر هستند . thus ، parter و Musco's شامل بازخورد : سيگنال‌هاي نورون‌هاي خروجي از نورون‌هاي inhibitory عبور مي‌كنند كه خروجي آن به نوبه خود به نورون‌هاي خروجي برمي گردد . سيگنال دهي از نورون‌هاي خروجي نيز خود را تغذيه مي‌كند ، كه براي تصويب تمام استراتژي ضروري است .در نهايت ، شبكه پژوهشگران MIT احتمالاتي است . در يك شبكه عصبي مصنوعي ، اگر مقدار ورودي node's بيشتر از يك آستانه باشد ، گره آتش مي‌زند . اما در مغز ، افزايش قدرت سيگنال در حال حركت بر روي يك نورون ورودي ، تنها احتمال آتش يك نورون خروجي را افزايش مي‌دهد . اين امر در مورد گره‌هاي موجود در مدل محققان نيز صادق است . دوباره ، اين تغيير براي به رسميت شناختن تمامي استراتژي ، حياتي است .parter توضيح مي‌دهد : " در مدل محققان ، تعداد نورون‌هاي ورودي و خروجي ثابت است و اجراي كل محاسبات صرفا ً كار يك بانك از نورون‌هاي كمكي است . ما مي‌كوشيم تا موازنه بين زمان محاسباتي را براي حل يك مشكل مشخص و تعداد نورون‌هاي كمكي ببينيم .دارا بودن فضايل خاصparter و همكارانش توانستند نشان دهند كه تنها يك نورون مهاري ، غير ممكن است، در زمينه مدل آن‌ها ، براي اجراي استراتژي - - همه استراتژي . اما دو نورون بازدارنده كافي هستند . ترفند اين است كه يكي از نورون‌هاي inhibitory - - كه محققان يك نورون هم‌گرايي مي‌نامند - - اگر بيش از يك نورون خروجي شليك شود ، يك سيگنال مهاري قوي مي‌فرستد . ديگر نورون‌هاي inhibitory - - نورون پايداري - - تا زماني كه هر دو نورون خروجي شليك مي‌كنند ، سيگنال ضعيف‌تر را ارسال مي‌كند .نورون هم‌گرايي ، مدار را تحريك مي‌كند تا يك نورون خروجي واحد را انتخاب كند، كه در اين نقطه شروع به شليك مي‌كند ؛ نورون ثبات مانع از فعال شدن نورون دومي مي‌شود كه زماني كه نورون همگرا خاموش شده‌است ، فعال مي‌شود . مدارهاي self از نورون‌هاي خروجي اين اثر را افزايش مي‌دهند . هرچه يك نورون خروجي ديگر خاموش باشد ، احتمال بيشتري وجود دارد كه خاموش بماند ؛ هرچه زمان طولاني‌تر باشد ، احتمال بيشتري وجود دارد كه ادامه يابد . هنگامي كه يك نورون خروجي واحد انتخاب شد ، مدار خود - بازخورد آن تضمين مي‌كند كه مي‌تواند مهار نورون پايداري را مهار كند .parter توضيح مي‌دهد : " بدون تصادفي بودن ، مدار won't به يك نورون خروجي واحد همگرا مي‌شود : هر تنظيمات داراي وزن‌هاي نورون مهاري همه نورون‌هاي خروجي را به طور مساوي تحت‌تاثير قرار خواهد داد .محققان قادر به تعيين حداقل تعداد نورون‌هاي كمكي لازم براي تضمين يك سرعت هم‌گرايي خاص و حداكثر سرعت هم‌گرايي ممكن براي تعدادي از نورون‌هاي كمكي بودند .

منبع

شبكه‌ها از انواع زيادي از نورون‌ها تشكيل شده‌اند ، از جمله برخي از اين نورون‌ها ، سيگنال‌هاي excitatory را ارسال مي‌كنند و احتمال شليك نورون‌هاي ديگر را افزايش مي‌دهند و برخي از آن‌ها سيگنال‌هاي مهاري را ارسال مي‌كنند و احتمال تيراندازي ديگر نورون‌ها را كاهش مي‌دهند . محققان در حال حاضر ثابت كرده‌اند كه نورون‌ها مهاري در شبكه‌هاي خاص با دقت تنظيم‌شده ، عملكردي مشابه به نورون‌هاي excitatory ، شركت مي‌كنند . محققان تصور مي‌كنند كه ناهنجاري‌هايي در اين شبكه‌ها ممكن است در انواع اختلالات مغزي نقش داشته باشد.اشتراك :داستان كاملInhibitory interneurons در راسو جهت گيري و درگيري در شبكه‌هاي خاص با نورون‌هاي excitatory تنظيم و به كار گرفته مي‌شوند . در مقابل ، نورون‌هاي بازدارنده در موشي جهت گيري گزينشي نيستند و در عوض integrators غير ويژه‌اي از فعاليت برانگيزاننده مي‌باشند .اعتبار : موسسه ماكس پلانك فلوريدا براي علم اعصابيك روستا - - از نورون‌ها - - يعني براي پردازش ورودي‌هاي حسي در مغز استفاده مي‌كند . به عنوان مثال ، زماني كه يك خط در زمينه بصري ما ظاهر مي‌شود ، شبكه نورون‌ها با هم آتش مي‌گيرند و پيام‌ها را در سراسر مغز ارسال مي‌كنند تا اين رنگ ، جهت گيري، حركت و ديگر ويژگي‌ها را شناسايي كنند .

اين شبكه‌ها متشكل از انواع زيادي از نورون‌ها از جمله برخي از نورون‌ها هستند كه سيگنال‌هاي excitatory را ارسال مي‌كنند و احتمال تيراندازي نورون‌ها را افزايش مي‌دهند و برخي از آن‌ها سيگنال‌هاي مهاري را ارسال مي‌كنند و احتمال تيراندازي ديگر نورون‌ها را كاهش مي‌دهند . محققان شبكه‌هاي ريز تنظيم‌شده از نورون‌هاي excitatory را مشاهده كرده‌اند كه الگوهاي ويژه‌اي از اتصالات را ايجاد مي‌كنند و نورون‌ها را با ويژگي‌هاي عملكردي مشابه به هم پيوند مي‌دهند . در مقابل ، نورون‌هاي بازدارنده در نظر گرفته شده‌اند كه ارتباطات ويژه كمتري نسبت به ones excitatory ايجاد كنند كه داراي نورون‌هاي نزديك هستند كه دامنه وسيعي از ويژگي‌هاي عملكردي را نشان مي‌دهند . در مارس ۲۰۱۷ ، محققان در موسسه ماكس پلانك فلوريدا مطالعه‌اي در Neuron منتشر كردند كه با نشان دادن اين ايده كه نورون‌هاي بازدارنده در شبكه‌هاي خاص با عملكرد دقيق مشاركت مي‌كنند به طور مشابه به نورون‌هاي excitatory كمك مي‌كنند . محققان تصور مي‌كنند كه ناهنجاري‌هايي در اين شبكه‌ها ممكن است در انواع اختلالات مغزي از جمله اوتيسم و اختلالات رشدي نقش داشته باشد .دان ويلسون و گوردون اسميت ، محققان آزمايشگاه ديويد Fitzpatrick's در MPFI ، مظنون هستند كه دو دليل اصلي وجود دارد كه مطالعات قبلي haven't اين سازمان عملكردي را مشاهده كرده‌اند . اولي نشان مي‌دهد كه بيشتر مطالعات نورون‌هاي بازدارنده بر روي مغز موش متمركز شده‌است و به طور فزاينده‌اي روشن مي‌شود كه تفاوت‌هاي بين گونه‌ها در سازمان سلول‌هاي غشايي وجود دارد . دوم اين است كه تكنيك‌هاي تصوير برداري موجود براي تجسم ويژگي‌هاي كاركردي و اتصالات شبكه نورون‌هاي بازدارنده در گونه‌ها به غير از موش كافي نيستند .تيم MPFI با استفاده از تكنيكي كه به تازگي توسعه‌يافته است در آزمايشگاه gord Fishell's در دانشگاه NYU توانست براي اولين بار از نورون‌هاي inhibitory در قشر بصري راسو ، يك سيستم مدل كه ميزبان بينشي در مورد اصول سازمان مدار cortical و توسعه كه مربوط به گستره وسيعي از پستانداران از جمله پستانداران است را به طور ژنتيكي هدف قرار دهد . اين تكنيك به تيم اجازه مي‌دهد تا فعاليت نورون‌هاي حركتي بازدارنده خاص را كه با استفاده از روش‌هاي سنتي كه در تجسم نورون‌هاي excitatory موثر هستند ، مشاهده كند . بعد از اينكه آن‌ها خواص عملكردي اين سلول‌ها را تصوير كردند ، از تكنيك‌هاي برچسب گذاري آنتي‌بادي استفاده كردند تا مجموعه ديگري از تصاوير را توليد كنند كه در آن‌ها مي‌توانند در زيرمجموعه ‌هاي مختلف نورون‌هاي بازدارنده تمايز ايجاد كنند . سپس آن‌ها از يك تكنيك جديد توسعه‌يافته براي اين مطالعه استفاده كردند كه به آن‌ها اجازه داد تا با نورون‌هاي مجزا در اين دو سري از تصاوير مطابقت داشته باشند تا بتوانند هر دو نوع زير را شناسايي كنند و فعاليت عملكردي نورون‌هاي بازدارنده منفرد را شناسايي كنند .

منبع

در چارچوب چارچوب team's ، يك كد عصبي مي‌تواند به عنوان كد كه يك تابع رياضي خاص را به حداكثر مي‌رساند تفسير شود . اين تابع - - و بنابراين ، كد عصبي به حداكثر رساندن آن - - به سه پارامتر بستگي دارد : نويز در سيگنال ، هدف يا وظيفه ( يعني اگر سيگنال براي پيش‌بيني آينده مورد استفاده قرار گيرد ) ، و پيچيدگي سيگنال كد گذاري شده . نظريه‌هاي توصيف‌شده در بالا فقط براي محدوده خاصي از مقادير براي اين پارامترها معتبر هستند و كل فضاي پارامتر ممكن را پوشش نمي‌دهند ، كه هنگام تلاش براي آزمودن آن‌ها به طور تجربي ، مشكلاتي را ارايه مي‌دهد .

gasper Tkacik توضيح مي‌دهد : " وقتي شما محرك را براي حضور در نورون‌ها انتخاب مي‌كنيد تا مدل خود را آزمايش كنيد، تشخيص بين يك نورون كه به طور كامل با نظريه مورد علاقه شما سازگار نيست و يا جايگزين كه در آن نظريه مورد علاقه شما به سادگي ناقص است ، بسيار مشكل است . چارچوب يكپارچه ما اكنون مي‌تواند پيش‌بيني‌هاي لازم براي مقادير پارامتر كه بين پرونده‌هاي مورد مطالعه قبلي قرار مي‌گيرند را ارايه دهد ."نظريه يكپارچه team's با اجازه دادن به نورون‌ها براي داشتن اهداف كدگذاري " تركيبي " بر محدوديت‌هاي پيشين غلبه مي‌كند ؛ آن‌ها بايد در يك مقوله كاملا ً مورد مطالعه قرار گيرند . به عنوان مثال ، نظريه جديد مي‌تواند موردي را پوشش دهد كه در آن نورون‌ها به صورت انفرادي بسيار پر سر و صدا هستند اما هنوز بايد به طور موثر محرك‌ها را كدگذاري كنند . به طور كلي ، كده‌اي عصبي بهينه را مي‌توان بر روي يك زنجيره با توجه به مقادير پارامتر كه محدوديت‌هاي بهينگي را تعريف مي‌كنند ، قرار داد ، كه پديده‌هايي را توضيح مي‌دهد كه قبلا ً مشاهده شده‌اند ، اما هيچ كدام از مدل‌هاي موجود توضيح داده نشده اند. براي اولين نويسنده ، متيو Chalk ، اين يكي از the contributions مقاله آنهاست : " بسياري از نظريات كه پيش‌بيني مي‌كنند در هنگام آزمايش انعطاف‌پذيري دارند : يا نتيجه صحيح را پيش‌بيني كرده يا آن را پيش‌بيني مي‌كند . چيزي كه ما به آن نياز داريم و آنچه كه مقاله ما ارائه مي‌كند ، چارچوب‌ها هستند كه مي‌توانند فرضياتي براي انواع موقعيت‌ها و فرضيات ايجاد كنند ."علاوه بر endowing كردن اين نظريه با انعطاف‌پذيري بيشتر ، چارچوب آن‌ها پيش‌بيني‌هاي لازم را براي انواع encoding عصبي ارايه مي‌دهد كه قبلا ً بررسي نشده بودند ، به عنوان مثال رمزگذاري كه هم پراكنده و هم پيشگويانه است . براي پي‌گيري تيوري ارايه‌شده در مقاله خود ، متيو Chalk براي آزمودن اين پيش‌بيني‌ها و كمك به دسته‌بندي نورون‌ها به عنوان كارآمد ، پيشگويانه و يا به عنوان تركيبي از اين اهداف كدگذاري طراحي شده‌است . در آزمايشگاه Olivier Marre's در موسسه World Vision در پاريس ، او بر شبكيه چشم تمركز دارد و در حال توسعه محركه‌اي بصري است كه نورون‌هاي شبكيه‌اي را فعال مي‌كند تا به بهترين شكل اهداف كدگذاري خود را آشكار كند .And can مي‌افزايد : " ايده چارچوب‌بندي اين مشكل از نظر بهينه‌سازي مي‌تواند در هر نوع سيستم پردازش سيگنال مورد استفاده قرار گيرد ، و اين تقريب به ما اجازه مي‌دهد تا سيستم‌هايي را مطالعه كنيم كه به طور طبيعي توابع intractable داشته باشند .يافته‌ها پيامدهاي باليني مهمي دارند . گزارش پايين مربوط به نگراني‌هاي اوتيسم توسط والدين سياه‌پوست مي‌تواند بر توانايي‌هاي ارائه دهندگان مراقبت‌هاي بهداشتي تاثير بگذارد تا كودكاني را شناسايي كنند كه به غربالگري و ارزيابي بيشتر نياز دارند .دكتر Rose Donohue ، يكي از نويسندگان تحقيق و نامزد دكتراي روانشناسي باليني در ايالت جورجيا ، گفت : " كاهش گزارش علايم ASD ممكن است در تشخيص زودهنگام يا تاخير در كودكان سياه‌پوست نقش داشته باشد ، چرا كه ارائه دهندگان خدمات بهداشتي اغلب به گزارش والدين در مورد رفتار معمول تكيه مي‌كنند " .

منبع

شواهد متناقض در مورد اين كه آيا digoxin ، دارويي كه قرن‌ها براي درمان بيماري‌هاي قلبي مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌است ، ممكن است به افزايش تعداد بيماران با فيبريلاسيون دهليزي ( AF ) يا نارسايي احتقاني قلب ( CHF ) كمك كند . اكنون ، بزرگ‌ترين بررسي تمامي مدارك تا به امروز نشان مي‌دهد كه با افزايش خطر مرگ در اين بيماران ، به ويژه در مواردي كه براي AF در نظر گرفته شده‌است ، ارتباط دارد .اشتراك :داستان كاملشواهد متناقض در مورد اين كه آيا digoxin ، دارويي كه قرن‌ها براي درمان بيماري‌هاي قلبي مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌است ، ممكن است به افزايش تعداد بيماران با فيبريلاسيون دهليزي ( AF ) يا نارسايي احتقاني قلب ( CHF ) كمك كند . اكنون ، بزرگ‌ترين بررسي تمامي مدارك تا به امروز نشان مي‌دهد كه با افزايش خطر مرگ در اين بيماران ، به ويژه در مواردي كه براي AF در نظر گرفته شده‌است ، ارتباط دارد .در مطالعه‌اي كه امروز ( سه‌شنبه ) در ژورنال قلب اروپا منتشر شد ، محققان دانشگاه J.W. گوته در فرانكفورت آلمان يك بررسي اصولي و متا آناليز همه مطالعات منتشر شده در مجلات بررسي شده در سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۴ انجام دادند كه به تاثيرات of در مرگ ناشي از هر دليلي در AF و بيماران CHF نگاه كرد .آن‌ها ۱۹ مطالعه مرتبط را شناسايي كردند كه شامل مجموع of بيمار ( 235,047 AF و 91,379 CHF بيمار ) بودند .

آن‌ها دريافتند كه در بين بيماراني كه با digoxin درمان شده‌اند , در مقايسه با بيماراني كه اين درمان را دريافت نكرده , 21 درصد افزايش در خطر مرگ وجود داشته‌است . هنگامي كه آن‌ها به گروه بيماران AF و گروه بيماران CHF بطور جداگانه نگاه كردند , digoxin با ۲۹ درصد و ۱۴ درصد افزايش خطر مرگ از هر دليلي در مقايسه با بيماراني كه اين دارو را دريافت نكرده بودند, همراه بود .Digoxin از گياه foxglove ( digitalis ) استخراج مي‌شود و به قلب كمك مي‌كند كه محكم‌تر و با ريتم منظم تري ضربه بزند. عموما ً در بيماراني با فيبريلاسيون دهليزي ( يك قلب نامنظم ) و همچنين در بيماراني با نارسايي قلبي ( نارسايي احتقاني قلب , هنگامي كه تابع heart's به عنوان پمپ آسيب‌ديده است ) مورد استفاده قرار مي‌گيرد . با اين حال , استفاده با موفقيت مي‌تواند به سختي استفاده شود چون يك مقدار دز محدود وجود دارد كه در آن موثر بوده و فراتر از آن مي‌تواند خطرناك باشد . تست‌هاي خون منظم براي آزمايش ميزان of در خون مورد نياز است و سطوح بالا با افزايش نرخ مرگ در بيماران هم‌بسته بوده‌اند .در حال حاضر ، استفاده از آن در رهنمودها از آمريكا و انجمن قلب اروپا براي بيماران با نارسايي قلبي و مشكلات با كنترل ريتم heart's توصيه مي‌شود . با اين حال ، نويسندگان اين مطالعه مي‌نويسند : " اين توصيه‌ها پايه داده‌هاي بسيار رضايت‌بخش را نشان مي‌دهند كه براي قضاوت درباره منافع فرضي of ها درخواست مي‌كنند " تا زماني كه چنين آزمايش‌ها كنترل‌شده تصادفي تكميل شوند ، digoxin بايد با احتياط زياد ( از جمله نظارت بر سطوح پلاسما ) به ويژه زماني كه كنترل نرخ در AF ظاهر مي‌شود ، به كار رود .استفان Hohnloser ، استاد قلب در دانشگاه ، كه اين مطالعه را رهبري مي‌كرد ، گفت : " شواهد Definite تنها مي‌تواند ناشي از نتايج آزمايش‌ها كنترل‌شده randomised باشد . با اين حال ، در كنار اينها ، با دقت انجام meta ، بهترين راهنماي باليني را ارايه كرده و براي توليد فرضياتي كه بايد به طور موثري مورد آزمايش قرار گيرند ، خدمت مي‌كنند . تجزيه و تحليل ما همراه با شواهدي از مطالعات ديگر ، همه به همان جهت اشاره دارد : آسيب مرتبط با استفاده از digoxin وجود دارد ."

منبع

شواهد متناقض در مورد اين كه آيا digoxin ، دارويي كه قرن‌ها براي درمان بيماري‌هاي قلبي مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌است ، ممكن است به افزايش تعداد بيماران با فيبريلاسيون دهليزي ( AF ) يا نارسايي احتقاني قلب ( CHF ) كمك كند . اكنون ، بزرگ‌ترين بررسي تمامي مدارك تا به امروز نشان مي‌دهد كه با افزايش خطر مرگ در اين بيماران ، به ويژه در مواردي كه براي AF در نظر گرفته شده‌است ، ارتباط دارد .اشتراك :داستان كاملشواهد متناقض در مورد اين كه آيا digoxin ، دارويي كه قرن‌ها براي درمان بيماري‌هاي قلبي مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌است ، ممكن است به افزايش تعداد بيماران با فيبريلاسيون دهليزي ( AF ) يا نارسايي احتقاني قلب ( CHF ) كمك كند . اكنون ، بزرگ‌ترين بررسي تمامي مدارك تا به امروز نشان مي‌دهد كه با افزايش خطر مرگ در اين بيماران ، به ويژه در مواردي كه براي AF در نظر گرفته شده‌است ، ارتباط دارد .در مطالعه‌اي كه امروز ( سه‌شنبه ) در ژورنال قلب اروپا منتشر شد ، محققان دانشگاه J.W. گوته در فرانكفورت آلمان يك بررسي اصولي و متا آناليز همه مطالعات منتشر شده در مجلات بررسي شده در سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۴ انجام دادند كه به تاثيرات of در مرگ ناشي از هر دليلي در AF و بيماران CHF نگاه كرد .آن‌ها ۱۹ مطالعه مرتبط را شناسايي كردند كه شامل مجموع of بيمار ( 235,047 AF و 91,379 CHF بيمار ) بودند .

آن‌ها دريافتند كه در بين بيماراني كه با digoxin درمان شده‌اند , در مقايسه با بيماراني كه اين درمان را دريافت نكرده , 21 درصد افزايش در خطر مرگ وجود داشته‌است . هنگامي كه آن‌ها به گروه بيماران AF و گروه بيماران CHF بطور جداگانه نگاه كردند , digoxin با ۲۹ درصد و ۱۴ درصد افزايش خطر مرگ از هر دليلي در مقايسه با بيماراني كه اين دارو را دريافت نكرده بودند, همراه بود .Digoxin از گياه foxglove ( digitalis ) استخراج مي‌شود و به قلب كمك مي‌كند كه محكم‌تر و با ريتم منظم تري ضربه بزند. عموما ً در بيماراني با فيبريلاسيون دهليزي ( يك قلب نامنظم ) و همچنين در بيماراني با نارسايي قلبي ( نارسايي احتقاني قلب , هنگامي كه تابع heart's به عنوان پمپ آسيب‌ديده است ) مورد استفاده قرار مي‌گيرد . با اين حال , استفاده با موفقيت مي‌تواند به سختي استفاده شود چون يك مقدار دز محدود وجود دارد كه در آن موثر بوده و فراتر از آن مي‌تواند خطرناك باشد . تست‌هاي خون منظم براي آزمايش ميزان of در خون مورد نياز است و سطوح بالا با افزايش نرخ مرگ در بيماران هم‌بسته بوده‌اند .در حال حاضر ، استفاده از آن در رهنمودها از آمريكا و انجمن قلب اروپا براي بيماران با نارسايي قلبي و مشكلات با كنترل ريتم heart's توصيه مي‌شود . با اين حال ، نويسندگان اين مطالعه مي‌نويسند : " اين توصيه‌ها پايه داده‌هاي بسيار رضايت‌بخش را نشان مي‌دهند كه براي قضاوت درباره منافع فرضي of ها درخواست مي‌كنند " تا زماني كه چنين آزمايش‌ها كنترل‌شده تصادفي تكميل شوند ، digoxin بايد با احتياط زياد ( از جمله نظارت بر سطوح پلاسما ) به ويژه زماني كه كنترل نرخ در AF ظاهر مي‌شود ، به كار رود .استفان Hohnloser ، استاد قلب در دانشگاه ، كه اين مطالعه را رهبري مي‌كرد ، گفت : " شواهد Definite تنها مي‌تواند ناشي از نتايج آزمايش‌ها كنترل‌شده randomised باشد . با اين حال ، در كنار اينها ، با دقت انجام meta ، بهترين راهنماي باليني را ارايه كرده و براي توليد فرضياتي كه بايد به طور موثري مورد آزمايش قرار گيرند ، خدمت مي‌كنند . تجزيه و تحليل ما همراه با شواهدي از مطالعات ديگر ، همه به همان جهت اشاره دارد : آسيب مرتبط با استفاده از digoxin وجود دارد ."

منبع

مطالعه جديدي يافته‌است كه استفاده از يك خون جديدتر به طور قابل‌توجهي خطر سكته براي بيماران با فيبريلاسيون دهليزي را كاهش مي‌دهد كه نيازمند an و ضربان قلب است .اشتراك :داستان كاملبيماراني با فيبريلاسيون دهليزي با خطر بالا ، يا AFib ، اغلب به يك دارو نياز دارند تا ريتم قلب و يك داروي ديگر را تنظيم كنند تا خون آن‌ها را كم كنند و خطر سكته را كاهش دهند .

مطالعه اخير به رهبري يك متخصص قلب در دانشگاه ميسوري ، نشان داد كه استفاده از يك خون جديدتر ، خطر سكته مغزي بيماران مبتلا به AFib را كه به هر دو نوع دارو نياز دارند ، كاهش داده‌است .اگرچه the warfarin از دهه ۱۹۴۰ استاندارد مراقبت‌هاي بهداشتي بوده‌است ، اما پيشرفت‌هاي اخير در داروي كاهش خون منجر به توسعه the دارو شده‌است . آزمايش ارسطو در سال ۲۰۱۱ كه در سطح بين‌المللي انجام شد نشان داد كه بيماراني كه فيبريلاسيون دهليزي در دست دارند ، كم‌تر از آن‌هايي كه warfarin را مصرف مي‌كنند ضربه كمتري داشته‌اند .گرگ Flaker ، M.D. ، استاد وس و سيمون Sorenson در تحقيقات قلبي - قلبي در دانشكده پزشكي MU ، به گروهي از محققاني هدايت شد كه اخيرا ً داده‌ها را از آزمون ارسطو مورد بررسي قرار دادند .مطالعه Flaker's نشان داد كه نرخ سكته يا لخته خوني به بدن ۳۹ درصد كم‌تر از تركيب داروي amiodrarone - apixiban در مقايسه با تركيب the - warfarin است ." اگرچه warfarin براي بسياري از بيماراني كه آن را مصرف مي‌كنند خيلي خوب عمل مي‌كند ، ما مي‌دانيم كه اين مي‌تواند يك داروي مشكل براي تنظيم باشد ؟ به ويژه هنگام تركيب آن با داروي ديگر ، " Flaker گفت : " در حدود ۳۰ درصد از بيماراني كه دچار نوسانات شديد در ضخامت خون مي‌شوند ، بسته به اين كه چگونه warfarin توسط فرد مورد استفاده قرار مي‌گيرد . تعامل با مواد ديگر مانند amiodarone نيز بر چگونگي warfarin اثر مي‌گذارد ."Flaker گفت : " Amiodarone يك داروي رايج و موثر است كه براي عادي كردن ضربان قلب نامنظم ناشي از فيبريلاسيون دهليزي استفاده مي‌شود . براي مدتي به عنوان يك خون كم‌تر از اين ظرفيت استفاده شده‌است ."Flaker ، عضو كميته راهبري اولين محاكمه باليني ارسطو ، و تيم تحقيقاتي او اطلاعات مربوط به اين محاكمه را در مطالعه خود مورد بررسي قرار دادند .Flaker گفت : " مطالعه ما ارسطو را نشان مي‌داد كه در آن apixaban براي همه بيماران داراي فيبريلاسيون دهليزي ، داروي better بود و ما به تركيب خاص مواد مخدر of و amiodarone نگاه كرديم . ما متوجه شديم كه اگر فيبريلاسيون دهليزي داشتيد و براي كنترل ضربان قلب خود amiodarone مي‌كرديد ، اگر apixaban را در نظر بگيريد ، خطر سكته شما بالاتر خواهد بود .Flaker گفت : " قطعا ً عواملي از قبيل هزينه ، ترجيح پزشك و تصميم‌گيري بيمار وجود دارند كه بر آنچه ما براي كاهش خطرات ضربه استفاده مي‌كنيم تاثير مي‌گذارد .اين مطالعه به رهبري Flaker اخيرا ً در ژورنال كالج كارديولوژي آمريكا ، منتشر شده توسط موسسه قلب آمريكا منتشر شد . تحقيقات اضافي در نمونه‌هاي بزرگ براي تاييد اين يافته‌ها و توسعه بيشتر رديابي چشم از راه دور به عنوان يك ابزار باليني لازم است . اگر براي استفاده روزمره اعتبار و مقياس بندي شده باشد، رديابي چشمي از راه دور مي‌تواند به طور چشمگيري توانايي ما براي شناسايي و كمك به افراد مبتلا به اوتيسم را افزايش دهد .

منبع

براساس يك مطالعه جديد , بيماراني كه دچار نارسايي قلبي تشخيص‌داده شده‌اند كم‌تر از بيماران سفيد براي دريافت فيبريلاسيون دهليزي ( ضربان قلب نامنظم يا آريتمي ) هستند . اين يافته‌ها بر خلاف مطالعات قبلي نشان داده‌اند كه بيماران سياه‌پوست دچار نارسايي قلبي تمايل به ابتلا به فيبريلاسيون دهليزي كمتري نسبت به بيماران سفيد دارند .اشتراك :داستان كاملبيماراني كه مبتلا به نارسايي قلبي تشخيص‌داده شده‌اند كم‌تر از بيماران سفيد براي دريافت فيبريلاسيون دهليزي ( ضربان قلب نامنظم , يا آريتمي ) هستند . اين يافته‌ها بر خلاف مطالعات قبلي نشان داده‌اند كه بيماران سياه‌پوست دچار نارسايي قلبي تمايل به ابتلا به فيبريلاسيون دهليزي كمتري نسبت به بيماران سفيد دارند .جان جي . پاتل , عضو الكتروفيزيولوژي در پن . ما مي‌دانيم كه نارسايي قلبي يك فاكتور مهم ريسك براي فيبريلاسيون دهليزي , حتي بيشتر از سن و فشار خون بالا است, بنابراين ما به اين نتيجه رسيديم كه چگونه ممكن است بين نژادها اختلاف وجود داشته باشد. "محققان از داده‌هاي سازمان اطلاعات داخلي بيمار پن , ذخيره داده پن , براي پيدا كردن تمام بيماران سيستم بيمارستاني بيماران مبتلا به نارسايي قلبي , اما بدون سابقه فيبريلاسيون دهليزي استفاده كردند . داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss تجزيه و تحليل شد . متوسط زمان پي‌گيري با اين بيماران دو سال بود كه در طي اين مدت 21 / 97 % بيماران تشخيص جديدي از فيبريلاسيون دهليزي داشتند .

با اين حال , برخلاف مطالعات قبلي , محققان دريافتند كه ميزان فيبريلاسيون دهليزي در اين مجموعه داده‌ها تقريبا ً در ميان بيماران سفيد و بيماران سياه‌پوست يك‌سان بوده‌است .در حالي كه دلايل زيادي براي تحقيقات قبلي وجود دارد كه فيبريلاسيون دهليزي كم‌تر در بين بيماران سياه‌پوست وجود دارد , محققان مطالعه بر اين باورند كه پي‌گيري متفاوت براي گروه‌هاي مختلف مي‌تواند منجر به اختلافات قبلي شود . در اين مجموعه داده‌ها , بيماران سياه‌پوست طول مدت بيشتري نسبت به بيماران سفيد داشتند . نويسندگان همچنين ادعا مي‌كنند كه شايد تحويل مراقبت در مطالعات قبلي بهينه نباشد . به عنوان مثال , يك مطالعه قبلي نشان داد كه حتي اگر پزشكان يك بيمار سياه‌پوست را با فيبريلاسيون دهليزي تشخيص مي‌دادند , احتمال كمتري داشت كه بداند كه اگر او سياه‌پوست باشد , فيبريلاسيون دهليزي در يك بررسي پي‌گيري وجود دارد .پاتل گفت : " يافته‌هاي ما مهم هستند زيرا نشان مي‌دهند كه پزشكان بايد براي فيبريلاسيون دهليزي در همه بيماران نارسايي قلبي مراقب باشند , نه فقط آن‌هايي كه سفيد هستند . " مطالعات آينده در اين زمينه براي بررسي پيامدهاي ديگر جمعيت بيمار , از جمله حمله قلبي و سكته , و درك بيشتر تفاوت‌ها و شباهت‌هاي بين بيماران سفيد و سياه مورد نياز است . "اين مهم است زيرا مهم‌ترين خطر فيبريلاسيون دهليزي اين است كه مي‌تواند منجر به لخته‌هاي خوني , سكته قلبي , سكته مغزي و ديگر عوارض قلبي شود . درمان فيبريلاسيون دهليزي براساس علت اصلي است , اما مي‌تواند شامل داروهايي براي كمك به كنترل ضربان قلب و يا حذف كاتتر براي خلاص شدن از آريتمي باشد و در نتيجه خطر اين عوارض را كاهش دهد .

منبع

Tumors كه از اندام‌هاي ديگر بدن نشات مي‌گيرند و به مغز گسترش مي‌يابند به عنوان تومورهاي مغزي metastatic شناخته مي‌شوند . با توجه به انجمن آمريكايي تومور مغزي ، اين نوع تومور شايع‌ترين نوع در بزرگسالان است كه هر ساله بيش از ۳۰۰، ۰۰۰ نفر را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد . محققان دو روش درماني مشترك را براي تومورهاي مغزي metastatic مقايسه كردند و دريافتند كه stereotactic radiosurgery مي‌تواند نتايج بهتري براي بيماران در مقايسه با اشعه كل مغز فراهم كند .اشتراك :داستان كاملان. اسكات Litofsky در دانشگاه مراقبت‌هاي بهداشتي ميسوري يك جراحي انجام مي‌دهد . محققان دو روش درماني مشترك را براي تومورهاي مغزي metastatic مقايسه كردند و دريافتند كه stereotactic radiosurgery مي‌تواند نتايج بهتري براي بيماران در مقايسه با اشعه كل مغز فراهم كند .اعتبار : جاستين كلي / MU بهداشتTumors كه از اندام‌هاي ديگر بدن نشات مي‌گيرند و به مغز گسترش مي‌يابند به عنوان تومورهاي مغزي metastatic شناخته مي‌شوند . با توجه به انجمن آمريكايي تومور مغزي ، اين نوع تومور شايع‌ترين نوع تومور است كه هر ساله بيش از ۳۰۰، ۰۰۰ نفر را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد . محققان دانشكده پزشكي ميسوري دو مورد از درمان‌هاي رايج را در تومورهاي مغزي metastatic مقايسه كردند و دريافتند كه stereotactic radiosurgery مي‌تواند نتايج بهتري براي بيماران در مقايسه با اشعه كل مغز فراهم كند .در طول درمان تشعشع كل مغز ، پرتوه‌اي تابش كل مغز را پوشش مي‌دهند .

از آنجا كه اين روش كل مغز را درمان مي‌كند ، اين روش درماني براي كنترل شيوع تومورهاي سرطاني و سلول‌هاي سرطاني پنهان و پنهان در نظر گرفته مي‌شود . با اين حال ، تشعشع كل مغز با كاهش در كاركرده‌اي شناختي همراه بوده‌است كه مي‌تواند اثر منفي بر كيفيت زندگي داشته باشد .در stereotactic radiosurgery ، تشعشع به قسمت‌هاي دقيق‌تر مغز منتقل مي‌شود . از آنجا كه اين يك درمان هدفمند است ، خسارت جانبي كمتري به بافت مغز سالم رخ مي‌دهد . در نتيجه ، بيماران كاهش شناختي كمتري را در مقايسه با اشعه كل مغز تجربه مي‌كنند و كيفيت بالاتري از زندگي را تجربه مي‌كنند .N گفت : " اگرچه نشان‌داده شده‌است كه radiosurgery يك درمان پس از جراحي موثر براي تومورهاي مغزي محسوب مي‌شود ، مطالعات قبلي نتايج بيمار را در يك بيمارستان در طول مدت مشابه مقايسه نكرد . " دكتر اسكات Litofsky ، رئيس بخش جراحي مغز در دانشكده پزشكي MU و مولف ارشد اين مطالعه ، مي‌گويد: " مطالعه ما يكي از اولين كساني است كه به طور مستقيم نتايج بيماراني كه در همان بيمارستان در طول يك دوره زماني تحت درمان هستند را مقايسه كرد . در نهايت ، يافته‌هاي ما استفاده از radiosurgery بر روي تشعشع كل مغز را تقويت مي‌كند ."Under mentorship ، كريستن Scheitler - حلقه ، يك دانشجوي پزشكي كه در دانشكده پزشكي MU در حال انجام معاينات پزشكي است ، نتايج بيماراني كه در مراقبت‌هاي بهداشتي MU از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ مورد درمان قرار گرفتند را مورد مطالعه قرار داد . پس از جراحي مغز براي از بين بردن يك تومور metastatic ، ۴۶ بيمار تشعشع كل مغز را دريافت كردند ، در حالي كه ۳۷ بيمار radiosurgery دريافت كردند . محققان دريافتند كه radiosurgery گسترش سلول‌هاي سرطاني را به طور موثر به عنوان تشعشع كل مغز كنترل مي‌كند ؛ بيماراني كه radiosurgery دريافت كرده‌اند ، در مقايسه با آن‌هايي كه تشعشع كل مغز را دريافت كرده‌اند ، كاهش شناختي كمتري تجربه كرده‌اند . به علاوه نرخ بقا ميانه براي بيماراني كه radiosurgery دريافت كرده‌اند ، ۴۴۰ روز بود ، در مقايسه با ۲۰۲ روز براي بيماراني كه تشعشع كل مغز را دريافت كردند .Litofsky گفت : " براي بيماران مبتلا به سرطان metastatic مغز ، اهميت بقا براي يك دوره طولاني از زمان را نمي ‌توان اغراق كرد . اگر چه اين روش درماني بيشتر هزينه دارد ، نتايج اغلب در يك تا سه بار در مقايسه با ۱۰ تا ۱۲ بازديد براي تشعشعات كل مغز حاصل مي‌شود . با اين ملاحظات ، ما قويا ً به پزشكان پيشنهاد مي‌كنيم كه radiosurgery را به عنوان درمان اوليه تشعشع پس از جراحي در نظر بگيرند ."

منبع

محققان استفاده موفقيت‌آميز از تصويربرداري قلبي را براي پيش‌بيني سود يا بيهودگي of ablation ( catheter catheter )، روشي بسيار محبوب براي درمان فيبريلاسيون دهليزي ، يك اختلال ضربان قلب مشترك ، گزارش مي‌دهند .اشتراك :داستان كاملمحققان جان‌هاپكينز استفاده موفقيت‌آميز از تصويربرداري قلبي را براي پيش‌بيني سود يا بيهودگي of ablation ( catheter catheter )، يك روش بسيار محبوب براي درمان فيبريلاسيون دهليزي ، يك اختلال ضربان قلب مشترك گزارش مي‌دهند .محققان هشدار مي‌دهند كه پيش از اين كه دكترها بتوانند به طور موثق از آناليز تصويربرداري قلبي استفاده كنند ، لازم است كه پيش از اين كه پزشكان بتوانند به طور موثق از آناليز تصويربرداري قلبي استفاده كنند ، اما اگر تاييد شود ، آن‌ها مي‌گويند كه اين روش بايد رويه‌هاي ablation را كاهش دهد ، همراه با رويه‌هاي قابل‌توجه و خطرات پيچيده .بازرسان يافته‌هاي خود را در روز ۱۷ ژانويه در ژورنال كالج كارديولوژي آمريكا شرح دادند : تصوير برداري قلبي و عروقي .فيبريلاسيون دهليزي , تشخيص داده در ۳.۴ ميليون آمريكايي و رايج‌ترين حالت قلب در آمريكا , با نرخ‌هاي ضربان قلب نامنظم و گاهي بسيار سريع كه باعث خستگي و كوتاهي نفس مي‌شود و به طور قابل‌توجهي خطر شكست و سكته قلبي را افزايش مي‌دهد . درمان‌ها شامل داروها براي منظم كردن پالس‌هاي الكتريكي در اتاق‌هاي فوقاني قلب و سه چهارم increasingly ablation ( catheter ablation ) مي‌باشد .

اين روش شامل بي‌هوشي عمومي و استفاده از يك catheter سيمي (catheter) از طريق سياه‌رگ به قلب براي ايجاد تعداد زيادي از سوختگي‌هاي كوچك بافت است كه ضربان قلب نامنظم رخ مي‌دهد .با اين حال ، تخمين زده مي‌شود كه ۲۰ تا ۳۰ درصد از رويه‌هاي ablation اجرا شده در هر سال در جلوگيري از ريتم‌هاي نامنظم قلب ناموفق بوده‌اند ، و متخصصان قلب مدت‌ها است كه به دنبال عوامل بيولوژيكي يا تشريحي مختلف هستند تا به آن‌ها كمك كنند از قبل تعيين كنند كه كدام بيماران بهترين كانديداها براي ablation هستند .Luisa Ciuffo ، پزشك ، در بخش كارديولوژي در دانشكده پزشكي دانشگاه جانز هاپكينز ، مي‌گويد : " در مطالعه ما ، ما دريافتيم كه بهترين شاخص موفقيت اين است كه وقتي اتاق دهليز چپ در حال استراحت است، قلب آسيب‌ديده با تعداد زيادي از بافت زخم و منقبض شدن در همان زمان در سراسر دهليز ، به دليل سخت‌تر شدن قرار دادن بافت آسيب‌ديده و سخت‌تر است ."براي اين مطالعه ، براي شناسايي بهترين پيش‌بيني‌كننده ، محققان از داده از ۲۰۸ فيبريلاسيون دهليزي يا " Afib " استفاده كردند تا بيماران در بيمارستان جان‌هاپكينز روابط بين ژوئن ۲۰۱۰ و دسامبر ۲۰۱۵ را تحت فشار قرار دهند .در حدود ۲۹ درصد بيماران زن بودند و سن ميانگين همه بيماران ۵۹ نفر بود . قبل از the ، هر سوژه تصويربرداري از پرتونگاري محاسبه‌شده يا MRIs از قلب آن‌ها را تحت فشار قرار داد و براي ارزيابي مجدد of ، از جمله يك ضربان قلب معمولي و يا يك ضربان قلب نامنظم كه بيش از ۳۰ ثانيه طول كشيد ، دنبال شدند . فيبريلاسيون دهليزي در ۱۰۱ بيمار تكرار شدند .سپس پژوهشگران خصوصيات مختلف تصوير برداري از ۲۰۸ نفر را در يك زير گروه بررسي كردند : ۱۰۷ نفر از افراد با ablations موفق در مقايسه با ۱۰۱ نفر از افراد با شكست مواجه شدند . محققان عوامل مانند كوچك‌ترين و بزرگ‌ترين اندازه دهليز چپ را مورد بررسي قرار دادند و درصد خون از دهليز چپ به هنگام منقبض شدن قلب و مقدار فشار در دهليز چپ در طول انقباض قلب بررسي شد .تحليل براي تعيين سطح of - synchrony در دهليز چپ حدود نه دقيقه طول كشيد . با استفاده از تصاوير قلبي ، دهليز به ۱۲ بخش تقسيم شد و محققان زمان استراحت را در هر كدام از بخش‌ها محاسبه كردند و سپس آن‌ها را با يكديگر مقايسه كردند . آن قلب‌ها كه بيش‌ترين تفاوت را بين بخش‌هاي دهليز داشتند ، سه چهارم بيشتر به عنوان most - همزمان در نظر گرفته شدند .

منبع